هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر نوع آشکارساز در برآورد ضرایب انباشت پرتوهای گاما است. در این راستا، ضرایب انباشت شار پرتوهای گامای چشمه­ ی نقطه ­ای همسانگرد Co60 با انرژی متوسط MeV 253/1 در عبور از حفاظ­ های تیتانیوم، روی، تنگستن، و سرب با ضخامت­ های مختلف cm 5-1 توسط کد محاسباتی MCNPX مورد بررسی قرار گرفت. شار ذرات از طریق چهار نوع آشکارساز متداول برای اندازه گیری پرتوهای گاما در شبیه­ سازی برآورد شد: استوانه ­ی بدون ماده، شمارنده­ ی گایگر- مولر، سوسوزن سدیم یدید، و آشکارساز نقطه­ ای. با توجه به ضخامت زیاد مواد، از روش کاهش واریانس پنجره ­های وزنی در محاسبات استفاده شد تا علاوه بر کاهش زمان اجرای برنامه دقت نتایج را نیز افزایش دهد. در این پژوهش، وابستگی ضریب انباشت به عدد اتمی ماده، و نوع آشکارساز تعریف شده مورد تائید قرار گرفت و نتایج نشان داد در حالت­ های مختلف بررسی شده، مقادیر ضریب انباشت از 1 تا 4 متغیر است. با این حال، مسیر تغییرات ضرایب انباشت برای آشکارسازهای مختلف تقریبا یکسان بود. با توجه به این نتایج پیشنهاد می­ شود به منظور افزایش دقت شبیه ­سازی و کاهش زمان اجرای برنامه از آشکارساز نقطه ‏ای استفاده شود.