استفاده از اندرکنش پرتوهای گاما با مواد یک روش غیر مخرب و جدید برای بدست آوردن اطلاعات مفیدی همچون چگالی ماده می‌باشد. در این کار ما با استفاده از کد MCNP یک بلوکه متشکل از سنگ‌های رسوبی به همراه چهار حفره درون آن شبیه سازی نموده‌ایم که در هر کدام از این حفره‌ها یک آشکارساز قرار داده شده است. سپس با قرار دادن یک چشمه Cs137 در یکی از حفره‌ها و اضافه نمودن درصدهای مختلفی از آب و نفت به سنگ‌های رسوبی تشکیل دهنده بلوکه مقدار کنتراست را برای پرتوهای گامای خروجی و پس پراکنده شده بدست آورده‌ایم که تابع پاسخ آشکارساز درون حفره‌ای که روبه‌روی چشمه قرار گرفته است بیشتر از بقیه آشکارسازها بدست آمده است. کنتراست بدست آمده در بلوکه حاوی سنگ‌های رسوبی با چهل درصد نفت در حفره‌های اول تا چهارم به ترتیب برابر با 219.10- ، 354.85- ، 174.75- و 197.30- و برای آب 198.31- ، 330.87- ، 167.73- و 185.26 - می‌باشد. با توجه به این موضوع که با حفر کردن چند حفره از هر دو روش گامای عبوری و پس پراکنده استفاده شده است می‌توان موقعیت مکانی بهتری را برای جایگاه آشکارساز بدست آورد. همچنین از مقادیر محاسبه شده مشخص است که کنتراست بدست آمده از حفره دوم (حفره‌ای که روبه‌روی چشمه است) از بقیه کنتراست‌ها بیشتر می-باشد که می‌توان گفت از لحاظ موقعیت دارای جایگاه بهتری نسبت به بقیه حفره‌ها می‌باشد، اما با توجه به کمیت D (تفاوت نسبی بین کنتراست‌های محاسبه شده برای نفت و آب به درصد) حفره اول نسبت به بقیه برتری دارد زیرا در آن با درصد ماده موجود در خاک کمتری می‌توان معادن را از یکدیگر تفکیک نمود.